MRS Agar تولید شده در شرکت تالیژن پارس اصفهان، بهترین محیط کشت انتخابی برای رشد، حفظ و شمارش لاکتوباسیل ها می باشد. در سال 1953 روگوسا و همکاران یک محیط برای جداسازی لاکتوباسیل از نمونه های دهان و مدفوع فرموله کردند سپس در سال 1960، دمن، روگوسا و شارپ آب گوجه فرنگی را از محیط حذف کردند و املاح دیگری اضافه کردند که برای رشد لاکتوباسیل ها انتخابی تر بود. میزان سلکتیو بودن این محیط کم است و به احتمال زیاد سریع آلوده می شود. استات سدیم در این محیط از رشد خیلی از باکتری های در حال رقابت جلوگیری می کند، اگرچه تعداد دیگری از لاکتوباسیل ها مانند لوکونوستوک و پدیوکوکوس ممکن است رشد کنند. رنگ این محیط قهوه ای روشن است و ترکیبات آن شامل پپتون، عصاره گوشت، عصاره مخمر، گلوکز، استات سدیم تری هیدرات، پلی سوربات 80، دی پتاسیم هیدروژن فسفات، تری آمونیم سیترات، سولفات منیزیم هپتا هیدرات، سولفات منگنز تترا هیدرات و آگار می باشد. همچنینpH محیط کشت بایستی در دمای 25 درجه سانتیگرد 2/6 باشد. عصاره های مخمر و گوشت منابع کربن، نیتروژن و ویتامین ها را برای رشد باکتری های عمومی فراهم می کند. عصاره مخمر همچنین شامل ویتامین ها و آمینو اسید ها است که مخصوصا مورد نیاز لاکتوباسیل می باشد. پلی سوربات 80 یک سورفکتانت است که به بالا بردن مواد غذایی برای رشد لاکتوباسیل ها لازم است. سولفات منیزیم و سولفات منگنز کاتیون های به کار برده شده در متابولیسم را فراهم می کند. لاکتوباسیل ها میکروآئروفیلیک هستند. به منظور تهیه  62گرم ،MRS Agar از پودر این محیط کشت در یک لیتر آب حل و حرات داده شد. سپس در 121 درجه سانتیگراد اتوکلاو و سپس در پلیت هایی به اندازه مورد نظر ریخته شد. پلیت های حاوی این محیط کشت در یخچال در دمای 4 درجه سانتیگراد نگه داری می شود.