از آنجایی که آگار فقط یک عامل تقویت کننده است، هیچ ارزشی برای باکتری های رشد شده بر روی آن ندارد. بنابراین باکتری ها نیاز به مواد مغذی برای زندگی و تکثیر دارند. محیط کشت نوترینت آگار، به عنوان یک محیط کشت عمومی برای رشد طیف وسیعی از میکرواورگانیسم ها که کمتر حالت انتخابی دارند (باسیلوس ها، استافیلوکوکوس ها، استرپتوکوکوس ها، سودوموناس، اشریشیاکلی، گونه های گزانتوموناس، نوکاردیا، آرتروباکتر) استفاده می شود که حاوی پپتون، عصاره گوشت و آگار می باشد. انجمن بهداشت عمومی آمریکا استفاده از محیط کشت نوترینت آگار / براث را برای کشت و نگهداری اورگانیسم های غیر سخت رشد و همچنین شمارش اورگانیسم ها در آب، فاضلاب، محصولات لبنی، مدفوع و سایر مواد توسعه داد. نوترینت آگار یک نوع محیط کشت بسیار محبوبی است زیرا اورگانیسم های مختلفی اعم از باکتری ها و قارچ ها قادر به رشد بر روی آن هستند و حاوی مواد مغذی مورد نیاز رشد میکرواورگانیسم ها می باشد. برای کشت چمنی باکتری مورد نظر و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی آن، یکی از محیط های کشت مورد استفاده محیط نوترینت آگار می باشد. علاوه بر این، این محیط کشت می تواند با مایعات بیولوژیکی مانند خون استریل و زرده تخم مرغ غنی شود. این محیط حاوی 8/0% کلرید سدیم است که به حفظ تعادل اسمزی کمک می کند و از آسیب به سلول در اثر لیز محافظت می کند. کربوهیدرات ها، ویتامین ها، نمک ها و مقدار کمی از نیتروژن آلی، عصاره گوشت را تشکیل می دهند. منبع اصلی نیتروژن آلی، اسیدهای آمینه و پپتیدهای زنجیره ای طولانی، پپتون است. به طور کلی محیط کشت نوترینت آگار نوعی محیط کشت عمومی است که بسیار غنی و محبوب است و به جهت آن که میکراورگانسیم های مختلف و متنوعی قادر به رشد بر روی آن هستند، بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.