این دسته از باکتری ها در روی محیط جامد پیگمان سفید رنگ به وجود می آورند. کواگولاز منفی بوده و سم تولید نمی کنند، بعضی از انواع آن همولیتیک می باشند. بنظر می رسد این باکتری خاص انسان باشد. اکثر مردم این باکتری را روی پوست، زیر بغل، سر، دست ها، بینی، گوش خارجی، مجاری ادرار و پاهای خود حمل می کنند. در گرد و غبار و هوا نیز وجود دارد و بدین وسیله باعث آلودگی میکروبی می گردند. به نظر می رسد که این باکتری در مواردی که اختلال قدرت دفاعی وجود داشته باشد بیماری زا می گردد. اکثر این عفونت ها در رابطه با اجسام خارجی هستند. از جمله عفونت های مذکور موارد زیر را می توان نام برد: 1- آندوکاردیت که در اثر گذاردن دریچه مصنوعی ایجاد می شود. 2- عفونت های شانت های مایع مغزی نخاعی 3- عفونت های مفاصل مصنوعی و عروق مصنوعی 4- عفونت مجاری ادرار مخصوصا در افراد مسن بستری در بیمارستان و کسانی که دچار ناهنجاری دستگاه ادراری هستند. 5- استافیلوکوک سفید ممکن است باعث چرک کردن جای بخیه و عامل جوش های بلوغ جوانی باشد. انتخاب درمان صحیح بر پایه نتیجه آنتی بیوگرام می باشد. در مواردی که این عمل انجام نگردد، درمان اولیه شامل یک آمینوگلیکوزید به اضافه سفالوسپورین یا ریفامپین یا وانکومایسین به تنهایی می باشد. استافیلوکوک اپیدرمیدیس دارای چهار بیوتیپ می باشد. استوئین، فسفاتاز، ایجاد اسید در شرایط هوازی از لاکتوز، ایجاد اسید در شرایط هوازی از مالتوز و ایجاد اسید در شرایط هوازی از مانیتول در بیوتیپ 1 به ترتیب، ++++- ،در بیوتیپ 2 به ترتیب -+ متغیر – ،در بیوتیپ 3 +–متغیر – و در بیوتیپ 4 +-متغیر متغیر + می باشد. واژه استافیلوکوکوس از دو جزء یونانی استافیله به معنای خوشه انگور و کوکوس به معنای دانه تشکیل شده است، چون این باکتری ها گرد بوده و شبیه خوشه انگور پهلوی یکدیگر قرار می گیرند بدین جهت به آن ها استافیلوکوک می گویند.
Staphylococcus epidermidis ATCC 14490
Staphylococcus epidermidis PTCC 1435